نویسنده:حجت الاسلام سید محسن مرتضوی
مقدمه
هدف از خلقت انسان ها در عالم وجود، به کمال رسیدن، اصلاح نفس از رذایل اخلاقی، آمادگی برای ظهور امام زمان علیه السلام و ایام رجعت اهل بیت علیهم السلام و بالاخره آمادگی برای قیامت است.
خدای متعال آن چه در آسمان و زمین است را برای انسان ( سخر لکم ما فی السماوات و ما فی الأرض جمیعا ) و انسان را برای خودش آفریده است ( و اصطنعتک لنفسی ) تا از امکانات عالم در جهت کمال و هدف از خلقتش استفاده نماید و به سعادت ابدی نایل گردد؛ نه این که امکانات عالم را فقط در جهت شکم و شهوتش بکار گیری نماید و در این صورت است که انسان، از حیوانات نیز پست تر خواهد بود؛ زیرا حیوانات عقلی ندارند، اما انسان می تواند فکر کند که خدای متعال، او را یله و رها نیافریده است؛ همان طور که قرآن کریم می فرماید: أیحسب الإنسان أن یترک سدی؟آیا انسان می پندارد که رها آفریده شده؟
مرغ باغ ملکوتم، نیم از عالم خاک چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم
Hi Dear you have to use all site features please subscribe
اگر قبلا ثبت نام کرديد ميتوانيد از فرم زير وارد شويد و مطلب رو مشاهده نماييد !